Thursday, May 03, 2007

3 Comments:

Blogger tamuna said...

ძალიან შემიყვარდა ამ ბოლო დროს წვიმა და ძალიან მომწონს, რომ წვიმს, თუმცა ყველა გაზაფხულის სრულფასოვან დადგომას ელოდება. რატომღაც ჩემთვის წვიმა არ ასოცირდება სევდასთან ან რაიმე უარყოფით გრძნობასთან, პირიქით თითქოს ბუნების იდუმალების წვდომის მეტ საშუალებას გვაძლევს ვიდრე მონოტონურად ერთი და იმავე სიმხურვალით მანათობელი მზე...

P.S. მეტყობა არა, რომ სამსახურში არავინაა და მეც საქმეს სიჭარბეს არ ვუჩივი? :))))))

2:58 AM  
Blogger maktub17 said...

shen me unda mnaxo:) dges dilit viyide iasamnis diiiidi shekvra, mindvris yvavilebis diiiiidi taiguli da titebi:) da chavde ludis dasalev ertjerad chiqebshi:)mainc ar dametia da taroebzec shemovde:)da es yvelaferi me chavidine, me,visac yvavilebs erti fila shokoladi an erti kilo vashli urchevnia:)))

P.S. ertaderti,ris sicharbesac shen uchivi-dadebiti auraa:))))

8:09 AM  
Blogger tamuna said...

ყვავილები ძალიან კარგია, თუ მათი მოთხოვნილება გაგიჩნდა ეს უკვე დიდი პროგრესია :)) მთავარია მათი შეგრძნების სურვილიც გაგიჩნდეს. მე რატომღაც ასეთი სურვილი მხოლოდ დიაცენტების მიმართ მიჩნდება. ეს ყვავილი მხოლოდ მცირე ხნით, გაზაფხულის დადგომისთანავე ჩნდება და მალევე უჩინარდება. იასამნისფერი ყვავილებია, იების მსგავსი. მიყვარს იმიტომ, რომ ძალიან მძაფრი და სასიამოვნო სუნი აქვთ. ჩემს ოთახში რომ ვდებ და კარს ვხურავ ცოტა ხანში ისეთი სურნელი დგება მხოლოდ მისი შესუნთქვით შეიძლება დაითვრო ადამიანი. ზოგადად არ მიყვარს უსუნო ყვავილები, სუნი ხომ ყვავილის სულია და რად მინდა ყვავილი, რომელიც მხოლოდ გარეგნულად არის ლამაზი, მის სილამაზესაც კი ვერ აღვიქვამ ასეთ დროს. ეს დიაცენტებიც ამ გაზაფხულს ვნახე თეთრი ფერის იყიდებოდა, შესახედავად ძალიან მომეწონა, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ სუნი არ ქონდა საერთოდ. იმწამსვე გაქრა მთელი მათი მომხიბვლელობა :))

მოკლედ მთელი ესსე დავწერე - მე და ყვავილები :))

10:43 AM  

Post a Comment

<< Home